Ahmet Refik Altınay

Ahmet Refik Altınay Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Ahmet Refik Altınay (D: 1881, Beşiktaş, İstanbul – Ö: 10 Ekim 1937, İstanbul) Tarihçi, yazar, şair, Darülfünun tarih müderrisi ve yüzbaşı.

Ahmet Refik Altınay

Ahmet Refik Altınay, 1881 yılında Beşiktaş’ta doğdu. Kethüda Ürgüplü Ahmet Ağa’nın oğludur. İlk öğrenimini Vişnezade İlkokulunda, orta öğrenimini Beşiktaş Askeri Ortaokulunda ve Kuleli Askeri Lisesinde gördü. 1898 yılında Harp Okulundan piyade birincisi olarak mezun oldu. Küçük yaşta teğmen çıktığı için kıtaya gönderilmeyip öğretmen sınıfında bırakıldı. Toptaşı ve Soğukçeşme Askeri Ortaokullarında 4 yıl süre ile Coğrafya Öğretmenliği yaptı. 1902 yılında Harp Okuluna Fransızca, 1908 yılında tarih öğretmeni oldu. Tercüman-ı Hakikat ve Millet gazetelerinde başyazarlık yaptı. 1909 yılında Genelkurmay Başkanlığı Yayın Şubesinde çalışırken Askeri Mecmuayı yönetti. 1909 yılında kurulan Tarihi Osmani Encümenine üye seçildi. Fransa’ya tarihi araştırmalar için bir kurulla birlikte gitti. 1912 yılında Balkan Savaşında Askeri Sansür Müfettişi oldu. 1913 yılında gözleri bozuk olduğu için yüzbaşı iken emekliye ayrıldı.

1918 yılında İstanbul Darülfünun Osmanlı Tarihi Öğretmenliğine, 1919 yılında Türkiye Tarihi Müderrisliğine atandı. Türk Tarih Encümeninde görev aldı. 1924-1927 yılları arasında bu encümenin başkanlığını yaptı. 1932 yılında I.Tarih Kongresine katıldı. 1933 yılında Üniversite Öğretmenliğinde kadro dışı bırakıldı.

10 Ekim 1937 tarihinde İstanbul’da 56 yaşında iken zatürreden vefat etti. Mezarı Büyükada’da Tepeköy Mezarlığındadır.

Kaynak: Osmanlı Tarihi Yazarları, M. Orhan Bayrak, İstanbul, 1982.

Ahmet Refik Altınay’ın Eserleri

Hayatı boyunca dünya tarihinden çocuk kitaplarına kadar geniş bir sahada eser üretti. Kitaplarının sayısı 150’yi geçer.

Geçmiş Asırlarda Türk Hayatı” başlığı altında yayınladığı;

  • Bizans Karşısında Türkler,
  • Sokullu,
  • Cem Sultan,
  • Âlimler ve Sanatkârlar,
  • Kadınlar Saltanatı,
  • Felaket Seneleri,
  • Lale Devri en ünlü eserleridir.

Tarihçiliğinin yanı sıra edebiyata da ilgi göstermiş, 1932’de “Gönül” adlı bir şiir kitabı yayınlamıştır. Bektaşi nefesleri şeklinde yazdığı bir çok güftesi bestelenmiştir.

Benzer İçerikler:

Başa dön tuşu