Claude Simon Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri
Claude Simon Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri
Simon, Claude (Eugene-Henri) (d. 10 Ekim 1913, Tananarive, Madagaskar), 1950’lerde Fransa’da ortaya çıkan Yeni Roman akımının en özgün temsilcilerindendir. 1985 Nobel Edebiyat Ödülü‘nü kazanmıştır.
Babası 1. Dünya Savaşı’nda ölünce annesi tarafından, Fransa’daki Perpignan’da yetiştirildi. Paris, Oxford ve Cambridge üniversitelerinde öğrenim gördükten sonra pek çok yeri gezdi. II. Dünya Savaşı’nda çarpıştı; Mayıs 1940’ta Almanlar tarafından tutsak alındıysa da, kaçarak Fransız Direniş Hareketi’ne katıldı. İlk romanı Le Tricheur’ü (1945; Düzenbaz) savaş yıllarında bitirdi. Daha sonra Fransa’nın güneyine yerleşerek bağcılık yaptı.
Siman Le Vent (1957; Rüzgar) adlı romanın da amacını, çağının bölünmüşlüğüne meydan okumak ve yakın tarihin çalkantılarına karşın varlığını sürdürebilmiş insan ve nesnelerin kalıcı niteliklerini yeniden keşfetmek olarak tanımlar.
La Corderaide (1947; Gergin İp) ve Le Sacre du printmps (1954; Bahar Ayini) adlı romanlarında Ispanya Iç Savaşı’nın çalkantıları, Le Tricheur’de ise Fransa’nın 1940’taki çöküşünü ele alır.
L’Herbe (1958; Ot), La Route des Flandres (1960; Flandre Yolu), La palace (1962; Saray) ve Histoire (1967) adlı romanları, aynı olay ve kişiler etrafında gelişen bir dizi oluşturur. Bu romanlar, özellikle de La Route des Flanders birçok eleştirmence Simon’un en önemli yapıtı sayılır.
Sonraki romanları arasında La Bataille de Pharsale (1969, Pharsalos Çarpışması), Triptyque (1973; Triptik) ve L’Acacia (1989; Akasya) sayılabilir.
Simon romanlarında öyküleme ve bilinç akışı tekniklerini kaynaştırmış, noktalama işaretlerinin yer almadığı çok uzun cümlelerle yaşamın akışını olduğu gibi aktarmaya çalışmıştır.
Claude Simon Eserleri
1945 : Le Tricheur, Éditions du Sagittaire
1947 : La Corde raide, Éditions du Sagittaire
1952 : Gulliver, Calmann-Lévy
1954 : Le Sacre du Printemps, Calmann-Lévy
1957 : Le Vent. Tentative de restitution d’un retable baroque, Éditions de Minuit
1958 : L’Herbe, Éditions de Minuit
1960 : La Route des Flandres, Éditions de Minuit
1962 : Le Palace, Éditions de Minuit
1966 : Femmes (sur vingt-trois peintures de Joan Miró), Éditions Maeght
1967 : Histoire, Éditions de Minuit
1969 : La Bataille de Pharsale, Éditions de Minuit
1970 : Orion aveugle, Skira
1971 : Les Corps conducteurs, Éditions de Minuit
1973 : Triptyque, Éditions de Minuit
1975 : Leçon de choses, Éditions de Minuit
1981 : Les Géorgiques, Éditions de Minuit
1984 : La Chevelure de Bérénice, Éditions de Minuit
1986 : Discours de Stockholm, Éditions de Minuit
1987 : L’Invitation, Éditions de Minuit
1988 : Album d’un amateur, Rommerskirchen
1989 : L’Acacia, Éditions de Minuit
1992 : Photographies, 1937-1970, Éditions Maeght
1994 : Correspondance avec Jean Dubuffet, L’Échoppe
1997 : Le Jardin des Plantes, Éditions de Minuit
2001 : Le Tramway, Éditions de Minuit
2006 : Ouvres, Collection Pléiade, Gallimard
