Bingöl Çobanları şiirin teması ve konusu nedir?

Question

BİNGÖL ÇOBANLARI

Daha deniz görmemiş bir çoban çocuğuyum.
Bu dağların en eski âşinasıdır soyum,
Bekçileri gibiyiz ebenced buraların.
Bu tenha derelerin, bu vahşi kayaların
Görmediği gün yoktur sürü peşinde bizi,
Her gün aynı pınardan doldurur destimizi
Kırlara açılırız çıngıraklarımızla...

Okuma yok, yazma yok, bilmeyiz eski, yeni;
Kuzular bize söyler yılların geçtiğini.
Arzu, başlarımızdan yıldızlar gibi yüksek;
Önümüzde bir sürü, yanımızda bir köpek,
Dolaştırıp dururuz aynı daüssılayı;
Her adım uyandırır ayrı bir hatırayı:

Anam bir yaz gecesi doğurmuş beni burda,
Bu çamlıkta söylemiş son sözlerini babam;
Şu karşıki bayırda verdim kuzuyu kurda,
"Suna"mın başka köye gelin gittiği akşam.

Gün biter, sürü yatar ve sararan bir ayla,
Çoban hicranlarını basar bağrına yayla.
-Kuru bir yaprak gibi kalbini eline al,
Diye hıçkırır kaval:
Bir çoban parçasısın olmasan bile koyun,
Daima eğeceksin, başkalarına boyun;
Hülyana karışmasın ne şehir, ne de çarşı,
Yamaçlarda her akşam batan güneşe karşı
Uçan kuşları düşün, geçen kervanları an!
Mademki kara bahtın adını koydu: Çoban!

Nasıl yaşadığından, ne içip yediğinden,
Çıngırak seslerinin dağlara dediğinden
Anlattı uzun uzun.
Şehrin uğultusundan usanmış ruhumuzun
Nadir duyabildiği taze bir heyecanla...
Karıştım o gün bugün bu zavallı çobanla
Bingöl yaylarının mavi dumanlarına,
Gönlümü yayla yaptım Bingöl çobanlarına!

KEMALETTİN KAMU

Answer 1

Bingöl Çobanları, Kemalettin Kamu'nun 1919 yılında yazdığı bir şiirdir. Şiir, Bingöl dağlarında yaşayan çobanların yaşamını anlatmaktadır. Şiir, çobanların zorlu yaşam koşullarına rağmen, doğaya olan sevgilerini ve umudunu dile getirmektedir.

Şirin teması, doğa sevgisi ve umuttur. Şiirin konusu, Bingöl dağlarında yaşayan çobanların yaşamıdır.

Şiirin ilk dörtlüğünde, çobanların zorlu yaşam koşulları anlatılır. Çobanlar, dağlarda zorlu koşullarda çalışırlar ve çok az kazanırlar. Ancak, çobanlar, doğaya olan sevgilerini ve umudunu kaybetmezler.

Şiirin ikinci dörtlüğünde, çobanların doğayla olan ilişkisi anlatılır. Çobanlar, doğanın bir parçasıdır ve doğadan çok şey öğrenirler. Doğa, çobanlara güç verir ve onlara umut verir.

Şiirin üçüncü dörtlüğünde, çobanların gelecek hayalleri anlatılır. Çobanlar, gelecekte daha iyi bir yaşam sürmek için çalışırlar. Onlar, çocuklarının daha iyi bir gelecek için daha iyi şartlara sahip olmasını isterler.

Şiirin dördüncü dörtlüğünde, çobanların umudu anlatılır. Çobanlar, zorlu yaşam koşullarına rağmen, umudunu kaybetmezler. Onlar, gelecekten umutludur ve daha iyi bir yaşam için çalışırlar.

Şirin dili, sade ve akıcıdır. Şiir, çobanların yaşamını, onların duygularını ve düşüncelerini çok iyi bir şekilde yansıtmaktadır.

Şiir, çobanların zorlu yaşam koşullarına rağmen, doğaya olan sevgilerini ve umudunu dile getiren güzel bir şiirdir.