"dördüncü ayak" ifadesi bir metafordur, mecazen kullanılmıştır.
Örneğin;
Şiirde âhenk; ölçü, ses benzerlikleri (kafiye, redif) ve ses ve kelime tekrarlarıyla sağlanır. Şiirdeki âhengi bir sandalyeye benzetirsek; dördüncü ayak bizzat şairin kendisidir, şairin ruhudur.
