Türkçede bir sözcüğün türü, cümle içerisindeki yerine göre değişebilmektedir. Bir sözcük, cümle içerisinde isim, sıfat, zarf, edat, bağlaç olarak kullanılabilir.
Mesela, "yalnız" sözcüğünün cümle içerisinde kullanımlarına göre tür değiştirmesine örnekler verelim:
- Bir ömür boyu yalnız yaşadı. (tek başına, zarf)
- Biz bu dünyada hep yalnızız. (tek başına, isim)
- Parkta oturan yalnız adam onun babasıydı. (tek, sıfat)
- Meyveler güzel, yalnız biraz renksiz. (ama, bağlaç)
- Cebinde yalnız yol parası vardı. (sadece, edat)
- Beni yalnız sen anlarsın. (sadece, bir tek, edat)
Sonuç:
Edatlar tek başlarına anlam taşımayan başka sözcüklerle bir araya gelip anlam oluşturan sözcüklerdir; dolayısıyla "sadece" sözcüğü" zarf değil edattır.
